Orman içinde bir ilçe Beykoz; ister denizden gidin, ister karadan gidin, Beykoz’a ulaştığınızda bir başka atmosfere girdiğinizi hissedersiniz. Havası, suyu derler ya... Kentin kalabalık yığınlarından uzaklaşıp da harikulade bir yeşilin içinde bulunduğunuzda kendinizi "işte hayat bu" diyorsunuz.. Zaten Osmanlı döneminde bu şirin ilçenin diğer adı da "YEŞİL İSTANBUL" imiş..

Osmanlı Padişah ve vezirleri için yaptırılan av köşklerinin çoğunluğuna bakıldığında, buranın tarih boyunca bir av ve eğlence merkezi olduğu anlaşılıyor. İstanbul Boğazı’nın en sakin, en ağırbaşlı köşesidir BEYKOZ... Boğaz ile Karadeniz’in kucaklaşmasıdır. Eski zaman hatıralarına sıkışan BEYKOZ’un yemyeşil çayırından duyulan; çoluk çocuk gidilmiş pikniklerinden arda kalan neşeli sesleridir. Mavi akan sulara karşı kurulan hülyalı aşk hikayelerinin gizli tanığıdır BEYKOZ... Mecidiye, Hıdiv Kasrı ve pek çok eserleri ile geçmişten bugüne tarihi ve kültürel bir zenginliktir Beykoz.

COĞRAFİ KONUM
Beykoz, Çatalca-Kocaeli bölümünün Kocaeli Yarımadası batısında yer almakta olup; batıdan İstanbul Boğazı, doğu ve kuzeydoğudan Riva Deresi, kuzeyden Karadeniz ve güneyden Ümraniye ve Üsküdar İlçeleri ile çevrelenmiştir. Deniz seviyesinden başlayarak 240 metreye kadar yükselen Beykoz’un engebeli arazisini Riva, Küçüksu ve Göksu dereleri parçalamıştır. İlçemiz ve yakın çevresinde Akdeniz ikilimi ile Karadeniz ikliminin karışımı olan “Geçiş Tipi İklim” etkilidir. Yazlar Akdeniz kadar sıcak olmamakla birlikte Karadeniz kadar yağışlı değildir. Beykoz ve çevresi başta kestane, meşe, gürgen, ıhlamur, kayın, kızılağaç ve fındık ağaçlarından oluşan doğal orman örtüsüyle kaplıdır.

DEMOGRAFİK YAPISI
2007 yılında yapılan "Adrese Dayalı Nüfûs Kayıt Sistemine (ADNKS)" göre İlçe’nin nüfusu 241.833'dir. 2000 yılında yapılan nüfus sayımı ile mukayese edilecek olursa, 24.517 kişilik nüfus artışı olduğu görülmektedir. Buna göre yıllık nüfus artış oranı %11.28’dir.

-----------------------------------
Yıl   Merkez   Köy   Toplam
-----------------------------------
2007 200.572 41.261 241.833
2000 178.438 38.878 217.316
1997 163.845 28.486 192.358
1990 142.075 21.109 163.184
1985 118.697 17.366 136.063
1980  94.101 20.711 114.812

İlçe, 1 belde, 20 köy ve 19 mahalleden oluşmaktadır. Çavuşbaşı Beldesi ve Elmalı Köyü haricindeki köylerimizin nüfusları azdır. Yeni çıkacak kanunla birlikte Çavuşbaşı Beldesi belde olmaktan çıkarılıp Beykoz'un mahallelerinden biri olacaktır. Buna göre de 20 köy ve 20 mahalleden oluşmuş olacaktır.

SOSYAL DURUM
İlçemizde gözle görülür bir plansız yapılaşma ve konut sıkıntısı yaşanmakta olup, nüfusun 2/3’e yakını tapusuz gecekondu tipi evlerde oturmaktadır. İmar durumu yakın zamana kadar imar mevzuatının tatbikatındaki gecikmeler yüzünden son derece düzensizdir. Büyük ölçüde eksik olan altyapı tamamlanmaya çalışılmaktadır. İlçe nüfusunun büyük bölümünü Beykoz’a bölge dışından iç göçle gelen vatandaşlar oluşturmuştur. Yaşanan aşırı iç göç sonucunda birçok yerde doğal bitki örtüsünün yok edilmesi ile yerleşim alanları meydana gelmiştir Yer şekillerinin de engebeli olması;plansız yapılaşmanın sebeplerinden biridir. Arazi mülkiyeti genellikle orman ve hazineye ait olup, şahıs mülkiyetindeki arazilerin sınırlı olması ve büyük parseller içermesi yüzünden işgallerle konut alanı haline dönüştürülmüştür. Eski yerleşim alanı olarak Merkez, Yalıköy, Paşabahçe, Anadolu Hisarı, Kanlıca’nın bir kısmı müstakil ve eski tip konut tarzını koruyabilen mahalleler arasındadır.

KÜLTÜREL DURUM
Beykoz Belediyesi, Beykoz İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü ile ilçemizde bulunan çeşitli vakıf ve derneklerin işbirliği sayesinde halk oyunları, tiyatro etkinlikleri ve çeşitli yarışmalar yapılmaktadır. Kütüphanelerin ve çok amaçlı salonların yetersizliği, kültürel faaliyetlerin istenilen düzeye ulaşmasını engellemektedir. İlçede 1 tiyatro, 3 sinema, 11 spor kulübü, 1 spor salonu (kapalı spor salonu, havuz, tenis kortu, basketbol sahası), 3 futbol sahası, 4’ü şahıslara ait 6 halı saha mevcuttur. Beykoz Çayırı’nda yapılmaya başlayan "Geleneksel Beykoz Şenlikleri" kültürel etkinliklerin sergilendiği önemli bir faaliyettir.

TARİHİ YAPILARI
Beykoz Kasrı (1845-1854 Abdülmecid Han)
Küçüksu Kasrı (1752 1. Mahmut)
Hıdîv Kasrı (1906 Abdülhamid Han)
Anadoluhisarı Kalesi /(Güzelcehisar Kalesi) (1396 Yıldırım Beyazıt)
Mihrişâh Sultan Çeşmesi (1806 III. Selim)
Anadolu Kavağı Kalesi (1630 IV. Murat)
Midillili Ali Reis Camii (1593 Midillili Ali Reis)
On Çeşmeler / (İshâk Ağa Çeşmesi) (1550-1747 I. Mahmud)
İskender Paşa Camii ve Türbesi (1560 Kanuni Sultan Süleyman)
Karakulak Çeşmesi (1836 II. Mahmut)
Mehmet Ali Paşa Çeşmesi (1870 Abdülaziz Han)
Anadolu Feneri ve Camii (1567)

İLÇEDE TURİZM
Kanlıca’da bulunan Mihrabad Korusu eşsiz boğaz manzarası ile ilçenin en gözde mesire alanlarının başında yer almaktadır. Beykoz merkezindeki Abraham Paşa Korusu (Beykoz Korusu) çeşitli turistik tesislerle yeniden düzenlenmiştir.

Beykoz tarihi yalıları ile de ünlüdür. Anadolu Hisarı’ndan Yalıköy’e kadar birçok özel mülk konumunda olan tarihi yalılar, Boğaz görünümüne ayrı bi güzellik katmaktadır. Bu yalıların en önemlisi Anadolu Hisarı’ndaki Hekim Paşa Yalısı’dır. %60’tan fazlası orman alanı olan Beykoz, İstanbul halkının hafta sonu dinlenme ihtiyacının büyük bir bölümünü karşılamaktadır. Anadolu Kavağı, Poyraz Köy, Riva (Çayağazı), Cumhuriyet Köyü, Ali Bahadır, Değirmen Dere, Akbaba, Polonez Köy en çok ilgi çeken/ziyaret alan mesire alanlarıdır. Polonez Köy’de bulunan otel ve pansiyonlar dışında turizm amaçlı tesis çok azdır.

Boğaz eskiden beri balıkçılığı ile meşhur olmasına rağmen Beykoz bu açıdan da istenilen ölçüde tanıtılamamıştır. Anadolu Kavağı’ndaki balık lokantaları deniz ve kara yoluyla gelen yerli ve yabancı turistlerin rağbet ettikleri yerlerdendir. Akbaba Köyü’nde bulunan Akbaba Sultan Türbesi ve Mescidi, Anadolu Kavağı Yuşâ Tepesi’ndeki Yuşâ Türbesi, Kanlıca’daki İskender Paşa Türbesi ve Camii, Dereseki Köyü’ndeki Kırklar Baba Türbesi, Orta Çeşme’deki Uzun Evliya Türbesi çok sayıda ziyaretçi çeken yerledir. İlçe sınırları içinde bulunan ve Türkiye’de Kültür ve Tabiatı Koruma Vakfı’nın belirlediği anıtsal ve korunmaya değer ağaçlar vardır ki bunlardan bazıları; Kaymak Donduran da 200 yaşındaki Kestane Ağacı, Beykoz Çayırı’ndaki 200 yaşındaki Çınar Ağaçları örnek verilebilir.